We laten ons bij de keuze van onze vakantiebestemming(en) niet vaak leiden door televisieprogramma’s. Maar van de mijngangen van Centrum Caolinum Nevřeň hadden we voor het programma Wie is de mol? nog nooit gehoord. De mijn is ook nog niet zo heel lang te bezichtigen: pas in 2019 werd hij opengesteld voor publiek. Ze zetten alleen niet zoveel kaarsen voor je neer als bij de opnames van WIDM – dat zorgde toch voor iets teveel problemen met CO2. Maar verder zijn de gangen en hallen net zo indrukwekkend als ze op televisie waren.
- Hier vind je mijn Top 10 met mooiste plekken in Tsjechië
- Bekijk hier wat je kunt doen in Tsjechië (of haal alle info in huis met deze reisgidsen over Tsjechië)
- Kijk hier voor adresjes om te overnachten in Tsjechië
- Lees hier over de mogelijke routes naar Tsjechië
- Hier verzamel ik de mooiste reizen naar Tsjechië van verschillende reisorganisaties en hier zet ik actuele kortingen en gratis extra’s bij elkaar
De kaolien-mijn in Nevřeň
In de Nevřeň-mijn werd kaolien oftewel chinaklei uit de grond gehaald. Kaolien wordt onder andere gebruikt bij het maken van papier en van porselein. Eerst werden grote blokken kaolien uitgegraven. Daarna gaven de mijn werkers met een soort houweel de gangen een mooie boogvorm, omdat die steviger is en de gangen zo dus minder snel zouden instorten. Tijdens een rondleiding door deze gangen – met een gids of met een app – kom je meer te weten over de geschiedenis van de mijn en hoe de mijnwerkers te werk gingen.
Centrum Caolinum
Op een miezerige ochtend parkeerden we bij het Centrum Caolinum (kaolien-centrum) in Nevřeň. Daar bekeken we eerst een maquette van de mijn, zodat we een indruk kregen van hoe die in het landschap ligt. Ook downloadden we hier de app waarmee we in het Nederlands een rondleiding zouden kunnen volgen door in de mijn langs verschillende audiopunten te lopen en daar op onze telefoon naar de informatie te luisteren.
Natuurwandeling
Maar we begonnen met een korte natuurwandeling van het centrum naar de ingang van de mijn. Onderweg staan verspreid in het bos borden met informatie over het leven onder de grond hier – zowel in de mijn (waar bijvoorbeeld vleermuizen schuilen als het koud is en de mijn gesloten is) als op andere plekken.
Helm op en naar binnen
Dan staan we bij de ingang. We doen onze helmen op en dan zijn we er klaar voor.
We gaan de trap af!
Meteen al onder aan de trap is het alsof de aanwezigheid van de mijnwerkers bijna tastbaar wordt. De groeven van elke beweging die ze met hun gereedschap hebben gemaakt, zijn namelijk nog duidelijk te zien. Dat geldt ook voor de zwarte vlekken op de plafonds van hun lantarens en de tekens die ze hier en daar op de muren zetten om aan te geven of en wanneer een gang actief gebruikt werd.
De kaolienmijn in Nevřeň heeft gangen met een hoogte tot wel 12 meter. Ze zijn op sommige plekken wel 8 meter breed. Maar er zijn ook veel kleinere gangen, waar je moet bukken, en gangen die zelfs helemaal zijn dichtgeslibd met puin of zijn ingestort.
In de eerste periode van mijnbouw, vanaf 1870, werd alle kaolien met de hand naar buiten gebracht. Vanaf 1884 werd de mijn gemechaniseerd en werd er onder andere gebruikgemaakt van een smalspoorlijntje en een speciale transporttunnel. Maar in 1897 was het alweer gedaan met de mijnbouw hier.
We kwamen ook nog wat meer te weten over de verschillende manieren waarop de veiligheid van de mijn nu in de gaten wordt gehouden, zodat hem met een gerust hart kunt bezichtigen. Zo zijn op strategische plaatsen glazen plaatjes op de muren van de mijngangen geplaatst, waarin geen barstjes te zien mogen zijn. In de grootste hal zijn driehoekspunten geplaatst, waartussen de afstand bij elke meting hetzelfde moet zijn.
Stilte en duisternis
Tot slot heeft onze gids nog een verrassing voor ons in petto. Ze wil ons laten ervaren hoe het in de mijn is als de ventilatie en de lampen uit zijn. Het was een bijzondere ervaring: totale stilte en totale duisternis. Onze gids vond het meditatief – zeker als ze hier helemaal alleen is. Zelf vond ik het ook best fijn. Maar ik denk toch dat ik me minder op mijn gemak zou voelen als ik hier helemaal alleen was. We konden ons nu in ieder geval goed voorstellen dat je als mijnwerker kansloos was als je zonder lamp de uitgang moest zien te vinden.
Bezoek Centrum Caolinum Nevřeň
Wil je de mijngangen ook bezoeken? Hier vind je bezoekersinfomatie over Centrum Caolinum Nevřeň. Binnen is het constant rond de 10 °C, dus een bezoekje aan de mijn is heerlijk koel op hete dagen. Op regenachtige dagen loop je hier lekker droog. Neem wat warme(re) kleren mee voor in de mijn. Ook kan het een beetje glad zijn in de mijngangen, dus schoenen met een goed profiel zijn handig.
Een middag in Pilsen
Na ons bezoek aan Centrum Caolinum Nevřeň reden we naar het nabijgelegen Pilsen oftewel Plzeň – je weet wel, de Tsjechische bierstad. Eerder verkende ik deze stad al uitgebreid en ging ik onder andere in een bierbad en volgde ik een rondleiding in de bierbrouwerij. Maar deze keer liepen we alleen de route die ik toen ook liep langs verschillende bezienswaardigheden in Pilsen. De zon kwam tussen de wolken door en het was er prima weer voor!
We aten een Typisch Tsjechische maaltijd bij Senk Na Parkánu en reden daarna weer terug naar onze camping bij Mariánské Lázně. Wij vonden de combinatie van een bezoek aan de mijn en een middag in de stad Pilsen perfect.
Meer informatie over deze regio vind je op de website van de regio Pilsen, en natuurlijk op de website van het Tsjechisch Verkeersbureau.
Ben je ook een vakantie in Tsjechië aan het plannen? Dan kan deze reisgids Tsjechië heel handig zijn.
Wij werden uitgenodigd om de mijn te bezoeken om erover te schrijven op Stralend Tsjechië.
Deze blogpost kan affiliatelinks bevatten. Als jij via zo’n link iets koopt of boekt, krijg ik een kleine vergoeding. Dit gebeurt anoniem en kost jou niets extra’s. Samenwerkingen en affiliatelinks stellen mij in staat om deze website te onderhouden en jou van informatie te blijven voorzien. Meer hierover lees je in mijn disclaimer/privacyverklaring.
