Een fietsvakantie in Tsjechië – eigenlijk dacht ik altijd dat dat alleen iets voor supersportieve mensen was. Toch waagde ik het erop: ik ging een paar dagen fietsen in Tsjechië. Vanuit Praag volgde ik tot het stadje Mělník de rivier de Moldau. Daarna ging mijn Tsjechische fietsavontuur verder langs de Elbe, helemaal tot aan Boheems Zwitserland aan de Duitse grens. En wat bleek: als je zo langs deze rivieren fietst, is fietsen in Tsjechië heel relaxt! Bovendien kom je enkele van de mooiste plekjes in Tsjechië tegen en kun je onderweg heerlijk Tsjechisch eten. Het Tsjechische landklimaat zorgde voor prachtige weer en in plaats van uitgeput kwam ik juist opgeladen terug in Nederland. Wat een mooie dagen waren het! Twijfel je of een fietsvakantie in Tsjechië iets voor jou is? Hieronder neem ik je mee op mijn fietsroute door Tsjechië.
- Hier vind je mijn Top 10 met mooiste plekken in Tsjechië
- Bekijk hier wat je kunt doen in Tsjechië (of haal alle info in huis met deze reisgidsen over Tsjechië)
- Kijk hier voor adresjes om te overnachten in Tsjechië
- Lees hier over de mogelijke routes naar Tsjechië
- Hier verzamel ik de mooiste reizen naar Tsjechië van verschillende reisorganisaties en hier zet ik actuele kortingen en gratis extra’s bij elkaar
Start in Praag
Wat is Praag toch eigenlijk dichtbij. Dat realiseerde ik me pas toen de piloot vanuit de cockpit liet weten dat de vlucht ongeveer een uur en vijf minuten zou duren. Als ik met de trein naar Praag zou zijn gegaan – wat ik eerlijk gezegd het liefst had gedaan, maar dat kon door omstandigheden niet – was een nachtje in de trein slapen genoeg geweest. Maar goed, het werd dus vliegen. Nog maar een uurtje, dan zou ik weer voet op Tsjechische bodem zetten. Ik voelde een kriebel in mijn buik – en dat kwam niet door het vliegen. Ik ben gewoon heel erg gek op Tsjechië! Waarom dat is, kan ik niet precies omschrijven. Maar ik voel me ontzettend fijn in dat land.
Lunch met uitzicht
Het was dan ook meteen al genieten toen ik na een korte transfer op het terras van restaurant Letenský zámeček mijn eerste typisch Tsjechische gerecht bestelde (Svíčková na smetaně) en uitkeek op de oude stad van Praag.

Deze lunch met een romige saus en (in dit geval van brood gemaakte) knoedels was een stuk zwaarder dan mijn normale lunches, maar ik had dan ook een hele fietstocht voor de boeg. Lekker van genieten dus!

Nog één keer liep ik naar de rand van het terras om uit te kijken over de vele torens van Praag. Meteen al een eerste tip als je ook gaat fietsen vanuit Praag: plan voordat je aan je fietstocht begint minstens één maar liefst meerdere dagen in deze heerlijke stad. Ik weet niet hoeveel vakantiedagen je hebt, maar je kunt je makkelijk een week vermaken met alles wat er in en om Praag te zien en te doen is.
- Hier vind je tips voor als je Praag in één dag wilt bekijken
- Dit zijn minder bekende plekken in Praag voor als je meer tijd hebt

Een blik op de route
Voor mij geen Praag deze keer – behalve dan dit schitterende terras, dat een perfecte plek was om nog één keer de route te bekijken die ik zou gaan fietsen. Vanuit Praag zou ik de Moldauroute gaan fietsen, die deel uitmaakt van Eurovelo 7. Daarna zou ik overstappen op de Elberoute, die gemarkeerd is met nummer 2. Onderweg zou ik kleurrijke chateaus, gezellige stadjes en steeds meer heuvels en rotsen tegenkomen, net zolang tot ik bij nationaal park Boheems Zwitserland zou aankomen.
Hoewel de fietsroute langs de rivieren weinig hoogteverschil kent en daardoor eigenlijk voor iedereen goed te doen is, vond ik het toch best een spannend idee om helemaal van Praag (midden in Tsjechië) naar de Duits-Tsjechische grens te fietsen. Aan de andere kant kon ik niet wachten om te beginnen.

Etappe 1: Praag-Veltrusy langs de Moldau (40 km)
Tijd om te gaan! Ik smeerde me nog maar een keer extra in met zonnebrandcrème, want dankzij het Tsjechische landklimaat voelde het al aan als hoogzomer. Vítek, de gids van Europe Bike Tours, had alles voor me wat ik nodig had. Niet alleen een huurfiets (ik had voor de zekerheid een e-bike gekozen voor het geval we toch een pittig klimmetje zouden tegenkomen onderweg), een fietstas om mijn dagrugzak in te doen en een helm. De rest van mijn bagage werd naar de eerste accommodatie gebracht en ook over lekke banden hoefden ik en de rest van mijn groepje ons geen zorgen te maken.
Stromovká-park
Het begon meteen al goed: vanaf het hoog gelegen terras reden we langs Výstaviště (met het Industriële Paleis in Jugendstil dat ooit werd gebouwd voor de Wereldtentoonstelling van 1891) het Stromovka-park in. Ook hier was het volop zomer, met bloeiende bloemen en kinderen die verkoeling zochten in de vijvers en fonteinen van het park.

Pas op voor monsters
Over kinderen gesproken: bij het betreden van het Stromovka-park heeft Vítek meteen een belangrijke aanwijzing voor ons: pas op voor kinderwagens, skaters, kinderen, honden en voetgangers. Het is de bedoeling dat iedereen de ruimte met elkaar deelt, maar als fietser let je over het algemeen wat beter op je omgeving dan een appende voetganger of een spelend kind. Het grootste ‘monster’ dat je hier volgens Vítek kunt tegenkomen, is de skatende moeder die een kinderwagen duwt en nog een peuter en een hondje om zich heen heeft lopen. Dit ‘monster’ heeft jou hoogstwaarschijnlijk totaal niet in de gaten, dus neem zelf het initiatief om er op tijd ruim omheen te sturen. Gelukkig is daar over het algemeen ook volop de ruimte voor.

Slot Trója
Over fiets- en voetgangersbrug Trojská lávka steken we voor het eerst de Moldau over, om even verderop uit te komen bij Zámek Trója. Deze plek ken ik nog van onze laatste kampeervakantie in (onder ander) Tsjechië, toen we op een camping vlak bij dit chateau stonden. Naast slot Trója ligt de prachtige dierentuin van Praag. Vanaf het fietspad zie je het kabelbaantje van Zoo Praha de heuvel op kruipen. Op de heuvel achter Zámek Trója liggen de botanische tuin van Praag en een kleine wijngaard (Vinice sv. Kláry).

Lekke band!
Dan passeren we de stadsgrens van Praag, die samenvalt met een klein stroompje. We zijn inmiddels alweer 14 km verwijderd van het centrum. Tussen het fietspad en het water van de Moldau zijn op sommige stukken grote, platte stenen te zien: de oude weg voor de paarden die hier vroeger schepen trokken.
En dan opeens is hij er: de eerste lekke band van deze trip. Spoiler alert: het was ook meteen de laatste. Het klinkt misschien een beetje tegenstrijdig, maar we boften enorm met deze lekke band. We waren namelijk net een van de vele terrasjes langs de route gepasseerd en Vítek spoorde ons aan om even iets te drinken te halen terwijl hij in no-time de lekke band fixte. (Als je deze fietsvakantie in Tsjechië zonder gids boekt en zelfstandig aflegt, krijg je een reparatieset mee.)
Het bleek een fijne plek om even te zitten. Het was zo zonnig en warm, dat het terras zelfs al koel gehouden werd met parasols en een terrasvernevelaar. Het bier vloeit rijkelijk op dit terras, maar omdat we nog wel wat kilometers voor de boeg hadden, bestelden we Kofola, de Tsjechische variant van Cola met en bijzondere, kruidige smaak.

Behalve op de veelvuldig langsrijdende fietsers en skaters keken we ook nog uit op het pontje dat ijverig heen en weer voer over de Moldau. Ook daar zouden we er nog wel meer tegenkomen tijdens onze fietstocht.

Doortrappen naar slot Nelahozeves
Na deze tegenslag die voelde als een meevaller konden we een flink stuk lekker doortrappen. Daarbij fietsten we niet alleen langs het water, maar ook af en toe over bospaadjes en door velden met koolzaad (of was het toch raapzaad?).

Nadat we de Moldau weer waren overgestoken, konden we het 16-eeuwse Zámek Nelahozeves bewonderen. Dit slot staat op zo’n 35 km van Praag, dus we schoten al aardig op voor vandaag. Op de gevel heeft dit Renaissance-chateau uitgebreide sgraffiti, die echt de moeite waard zijn om even van dichterbij te gaan bekijken.
Na de val van het communisme kwam het slot in 1993 weer in handen van de familie Lobkowicz – een naam die we nog vaker zouden tegenkomen op onze fietsroute. Als je de tijd hebt (en het open is) kun je er twaalf ingerichte kamers komen bewonderen, die laten zien hoe de adel hier in de 19e eeuw leefde. Onder aan de weg naar het slot staat het geboortehuis van Antonín Dvořák, waarin nu een klein museum over deze componist is gevestigd.

Nóg een keer gingen we de Moldau over – dit keer over deze fotogenieke brug (op Google Maps te vinden als Jezový most a zdymadlo Miřejovice).

Slot Veltrusy
Even verderop kwamen we Laudonův pavilon tegen – het eerste teken dat we in het grote, romantische park van Zámek Veltrusy aangekomen waren. Hier vind je standbeelden, paviljoens, een brug met een sfinx en nog meer bedenksels waarmee de adel (die toch niet hoefde te werken) zich vermaakte. Het is mooi fietsen door het park, maar je kunt ook kiezen voor een ritje met paard en wagen.

En daar was Zámek Veltrusy zelf. In deze barokke residentie uit de 18e eeuw kun je drie verschillende rondleidingen volgen.

Tijd voor een Tsjechisch bier(tje)
Als je ’s morgens al uit Praag vertrekt, kun je op je eerste dag makkelijk doorfietsen naar Mělník. Maar ik was pas na de lunch vertrokken. Daarom overnachtte ik in hotel Statek 1738 in Dušníky nad Vltavou, vlak bij slot Veltrusy. Dit bleek een prima overnachtingsplek met ruime, schone kamers (wat was die douche lekker na al dat fietsen!), een fijn terras op de binnenplaats en mijn eerste Tsjechische biertje (beter gezegd bier, want kleintjes, daar doen ze hier niet aan).

Etappe 2: via Mělník, Roudnice en Terezín naar Litoměřice (66 km)
De volgende ochtend waren ik en mijn fiets weer helemaal opgeladen. Dat was maar goed ook, want vandaag stond er een flinke rit op het programma. De eerste stap waren de 16 km naar Mělník die je bij een bijtijds vertrek uit Praag ook op je eerste dag zou kunnen doen, zodat de kilometers wat gelijker verdeeld zijn over je fietsvakantie.
Wijnstadje Mělník
Al snel kwam de skyline van Mělník in beeld. Het leek wel een schilderij!

Op weg naar dit wijnstadje maakten we nog een korte stop bij de 19e-eeuwse Hořín-sluis.

Na een mooi stukje fietsen door het bos kwamen we weer terug bij de oever van de rivier(en), met daarlangs de wijngaarden van Mělník. Als je de kans krijgt, is het een aanrader om in september het wijnfestival van Mělník te bezoeken.

Behalve wijn maken gebeurt er in Mělník nog iets: de Moldau (oftewel de Vltava, de langste rivier van Tsjechië) vloeit hier samen met de Elbe (Labe in het Tsjechisch), die ontspringt in het Reuzengebergte. Vanaf het chateau van Mělník kun je dit mooi zien.

In Mělník vind je veel terrasjes en restaurants, waardoor het bij fietsers een populaire plek is voor een stop. Maar ik fietste al snel weer verder, waarbij ik nu niet langer de rivier de Moldau, maar de rivier de Elbe volgde.
Roudnice nad Labem in de Tuin van Tsjechië
Als je deze fietsroute door Tsjechië volgt, verlaat je bij Mělník de regio Centraal Bohemen (die rondom Praag ligt), en fiets je de regio Ustí nad Labem in, die ook wel de Poort naar Bohemen wordt genoemd.
Het landschap langs de Elbe is het meest vruchtbare gedeelte van Tsjechië en daarom wordt dit ook wel de Tuin van Tsjechië genoemd. In de verte doemen hier de overblijfselen van oude vulkanen op, waaronder de berg Říp, waar volgens de overlevering de basis voor het huidige Tsjechië werd gelegd. Maar er zijn veel meer van deze vulkanische bergen of heuvels in dit deel van Tsjechië, zoals de Sedlo en de Sovice.
Om enkele van die oude vulkaankegels te bewonderen, maakte ik een tussenstop in Roudnice nad Labem, een van de oudste steden van Tsjechië. De basis voor dit stadje werd al in de 12e eeuw gelegd en in de middeleeuwen was de stad een residentie van de aartsbisschop van Praag. Eerst streek ik neer op dit terras van Caffé Říp naast de uitkijktoren voor weer zo’n stevige en lekkere Tsjechische lunch.

Uitkijktoren en chateau
Daarna beklom ik wachttoren Hláska (het enige overblijfsel van de stadsmuren van het oude Roudnice) om aan alle kanten van het uitzicht op de stad, de rivier en de bergen te genieten.

Onder aan de toren staat een overblijfsel uit de lange wijntraditie van Roudnice nad Labem.

Roudnice heeft zelfs een kleine wijngaard midden in de stad, tussen het marktplein en het slot van de stad (Zámek Roudnice), dat ook een wijnmakerij huisvest. Dit slot begon ooit als een Romaans kasteel, maar het barokke uiterlijk heeft het te danken aan (daar zijn ze weer) de familie Lobkowicz.

Wijngaarden en hopvelden
Mijn fietstocht ging verder door een bijzonder stukje Tsjechië. Bijzonder, omdat je hier niet alleen wijngaarden, maar ook hopvelden tegenkomt – vlak bij elkaar!

De vele kioskjes langs de route hoeven dus niet ver te zoeken voor de drankjes die ze verkopen.

Indrukwekkend Terezín/Theresienstadt
Tussen al dat moois en leuks maakte ik nog een tussenstop die een enorme indruk op me maakte: een bezoek aan de 18e-eeuwse vestingstad Terezín/Theresienstad, die in de Tweede Wereldoorlog werd misbruikt als gevangenis en getto. Je leest er meer over in deze blogpost over Terezín/Theresienstadt.

Laatste stop: Litoměřice
Na dat aangrijpende bezoek zat mijn hoofd vol met indrukken. Tijd om de eindbestemming voor vandaag op te zoeken. Dat was Litoměřice, een rustig stadje aan de rivier de Elbe en een van de noordelijkste wijnplaatsen in Tsjechië. Een tip is dan ook om hier het jaarlijkse wijnfestival bij te wonen.
In welk jaargetijde je ook hier bent, het zou sowieso geen gek idee zijn om hier een dagje pauze te nemen van het fietsen om het historische centrum van Litoměřice te bekijken en het nabijgelegen Terezín te bezoeken. Hier vind je al mijn tips voor Litoměřice (inclusief de mooiste uitkijkpunten, een heel fijn hotel en een brouwerij waar je ook erg lekker kunt eten).

Etappe 3: Litoměřice-Ústí nad Labem (25 km)
Nadat ik heerlijk had gegeten en geslapen en de volgende ochtend in vogelvlucht de mooiste plekjes in Litoměřice had bekeken, was het tijd om mijn fietstocht langs de Elbe te vervolgen naar Ústí nad Labem (25 km). Hier fietste ik het Boheems Middelgebergte in, tussen Litoměřice in het zuiden en Děčín in het noorden. De puntige heuvels die je hier tegenkomt, bestaan uit basalt en waren miljoenen jaren geleden vulkanen. Onderweg wachtten twee bijzondere punten: de Porta Bohemica en de Střekov-burcht.
Porta Bohemica
De Porta Bohemica is de Poort naar Bohemen oftewel Brána do Čech. Het is niet letterlijk een poort, maar een plek waar de rivier aan beide kanten wordt omgeven door vulkanische bergen en het dal dus maar een smalle doorgang is. Al het verkeer van noord naar zuid en omgekeerd (over het water, het spoor of de weg) moet hierdoorheen – zeker vroeger, toen er nog minder wegen en al helemaal geen vliegtuigen waren. Als je vanuit Litoměřice door wijngebied Velké Žernoseky fietst, kun je de Porta Bohemica mooi zien liggen.
Střekov-burcht
Omdat het belangrijk was om deze route goed te kunnen controleren, werden hier natuurlijk ook burchten en kastelen gebouwd. Een daarvan bezocht ik: de Střekov-burcht. Die staat zo’n 90 km ten noorden van Praag en vlak bij Ústí nad Labem op een steile klif langs de Elbe. Om de ruïne van de burcht te bezoeken, moet je dus wel even afwijken van de vlakke fietsroute langs de rivieren en een stukje klimmen. Hier was ik heel blij met mijn elektrische fiets!

Bij de ingang van de 14e-eeuwse burcht zijn fietsenrekken én een paar boxen waarin je je fiets afgesloten kunt parkeren. Je hebt hier wel een muntje voor nodig, van 10 Tsjechische kronen als ik het me goed herinner. Dan mag je te voet nog een stukje verder klimmen.

Maar het is de moeite waard! Niet voor niets lieten de Duitse componist Richard Wagner en schrijver Johann Wolfgang von Goethe zich door deze plek inspireren tot het creëren van hun meesterwerken. Vanaf het terras bij de burcht kun je de Porta Bohemica heel mooi zien liggen.

Maar het uitzicht is niet alleen aan die kant, maar echt aan alle kanten geweldig.

Zeker als je helemaal doorloopt naar de toren van de burcht.

Je kunt echt duidelijk zien hoe de rivier de Elbe tussen de bergen door slingert.

Ook deze burcht was/is weer eigendom van de adellijke familie Lobkowicz. En om helemaal in stijl te blijven, kun je op het terras een biertje met hun naam drinken.

Lunchtip en bekentenis
Na mijn bezoek aan de burcht was het alweer tijd om te lunchen. Dat deed ik bij restaurant Labská Bašta. Eerder vertelde ik je al over Kofola, maar ik heb nog een andere tip voor je voor als je in Tsjechië iets lekkers wilt drinken zonder alcohol: domácí limonáda oftewel huisgemaakte limonade. Ideaal voor als je flink dorst hebt, want steeds als ik dit bestelde, kreeg ik een kannetje van een halve liter. Deze keer was het frambozenlimonade, maar er zijn allerlei smaken mogelijk.

Een middag wat anders
En dan… een bekentenis. Ik heb namelijk een beetje gesmokkeld op mijn fietstocht van Praag naar Boheems Zwitserland. Je vroeg je misschien al af waarom ik op deze derde dag maar 25 km ging fietsen. Dat kwam omdat ik ter afwisseling ’s middags een excursie met outdoor steps had geboekt. De fietsen van Europe Bike Tours leverde ik in bij het Cyklocentrum in Ústí nad Labem. Harstikke handig trouwens, zo’n Cyklocentrum, want je kunt er niet alleen terecht voor fietsverhuur, -reparaties en -routes, maar ook voor een frisse douche.

Vanuit Ustí nad Labem bracht Active Point me naar Děčínský Sněžník, een tafelberg vanwaar ik op een outdoor step afdaalde naar de stad Děčín. Daar zou ik de volgende dag mijn fietstocht weer oppakken. Ik maakte een aparte blogpost over Děčín, het steppen en alle andere outdooractiviteiten die je vanuit die stad kunt ondernemen.
Etappe 4: Děčín – Mezní Louka (20 km)
Laatste fietsdag alweer! Vandaag fietste ik niet op de e-bike die ik de afgelopen dagen had, maar op een ‘gewone’ fiets van Active Point. En die fietste zo lekker, dat ik mijn e-bike eerlijk gezegd helemaal niet miste. Oké, behalve op het laatste stukje dan, 6 km bergopwaarts tussen de rotsen van Boheems Zwitserland door. Maar daarover later meer. Voorlopig volgden we nog gewoon het vlakke pad langs de rivier, ook al kwamen de bergen en rotspartijen wel steeds dichterbij.

Duitse grens
Het pad loopt langs de noordelijke oever van de Elbe en dan rijden we opeens de Duits-Tsjechische grens over. Ik kan niet geloven dat ik (oké, op een klein beetje smokkelen na) helemaal van Praag naar de Duitse grens ben gefietst!

Boheems Zwitserland
Even verderop brengt een Duits pontje ons met onze fietsen naar de overkant, waar we weer op Tsjechisch grondgebied staan. Dit is Hřensko, waar ik al eens eerder was om te wandelen naar de beroemde steenbrug van Boheems Zwitserland (Pravčická brána).

Boheems Zwitserland maakt deel uit van het Elbezandsteengebergte en de bijzondere rotsformaties van dit natuurgebied zijn al vanaf het water te zien.

Het is tijd voor de grote finale van mijn fietstocht: 6 km omhoog naar Mezní Louka. Onderweg rijden we langs de steenbrug, die dankzij de verwoestende werking van de boomschorskever (en daaruit volgende houtkap) tegenwoordig weer vanaf de weg tussen Hřensko en Mezní Louka te zien is.

Een klim van 6 km… Ik moet toegeven dat ik het laatste stukje heb gelopen. Maar het is zeker te doen! Wil je toch liever niet omhoog fietsen, dan rijden er ook een bus en een toeristentreintje die je omhoog kunnen brengen. Hier vind je meer informatie over hoe je in Hřensko en Mezní Louka komt.
En wat smaakt een lunch toch lekker als je je net flink hebt ingespannen! Deze keer had de huisgemaakte limonade een lavendelsmaak bij restaurant U Fořta.

Vanuit Mezní Louka ging ik die middag een prachtige wandeling maken door de Edmundova- en Divoká-kloof. Daarover lees je in deze blogpost over de wandeling.
Ga je 1 of 3 weken?
Daarmee zat mijn fietsvakantie in Tsjechië er alweer op. Eigenlijk was het veel te kort! Ik zou je dan ook zeker aanraden om er meer tijd voor uit te trekken dan ik deed. Breid je vakantie bijvoorbeeld op de volgende manieren uit:
- Verken eerst een paar dagen Praag voordat je gaat fietsen
- Houd een dagje pauze in Litoměřice om dit stadje te verkennen en Terezín/Theresienstadt te bezoeken
- Verblijf aan het einde van de route een paar dagen in Děčín. Dat is een echte outdoorstad: je kunt er bijvoorbeeld outdoor steppen, wandelen in het Boheems Paradijs, kajakken op de Elbe of klimmen op de Via Ferrata. Of maak een stedentrip Dresden nu je er toch vlak bij bent… (Hier lees je meer over Děčín.)
Is een fietsvakantie in Tsjechië zwaar?
Dit was mijn eerste fietsvakantie en ik heb me van tevoren best wel afgevraagd of het niet te zwaar voor me zou zijn. Dat was niet het geval. De volgende dingen helpen enorm:
- Je fietst over vlak terrein langs de rivieren en moet alleen af en toe kort klimmen om bezienswaardigheden onderweg te bekijken (zoals kastelen, die nu eenmaal meestal op een berg staan). Die afstanden zijn kort, dus als het even niet gaat, kun je altijd nog afstappen en een stukje lopen.
- Je kunt bij Europe Bike Tours ook kiezen voor een e-bike.
- Zij vervoeren ook je bagage naar de volgende accommodatie – je hoeft dus alleen op de fiets mee te nemen wat je die dag nodig denkt te hebben.
- Die accommodaties hadden trouwens het keurmerk Cyklisté Vítáni (‘fietsers welkom’), wat onder andere betekent dat er een plek is waar je je fiets binnen kunt stallen en opladen. Het zijn daardoor echt fijne plekken om goed uit te rusten.

Wat neem je mee op fietsvakantie?
En wat neem je nou zoal mee op een fietsvakantie in Tsjechië? Niet zo heel veel bijzonders eigenlijk – dit zijn mijn tips:
- Een fietsbroek! Van tevoren zag ik hier niet zoveel heil in, want zou zo’n ‘kussentje’ in het kruis nou echt zoveel uitmaken voor zadelpijn? Wel dus. Thuis heb ik soms al zadelpijn na een kort tochtje, en in Tsjechië heb ik nergens last van gehad. Houd er wel rekening mee dat die fietsbroeken bedoeld zijn om zonder onderbroek te dragen. En het ene model of merk is het andere niet: ik had er 3 bij me waarvan eentje me schuurplekjes bezorgde, eentje wel oké was en de derde zo lekker zat dat ik hem nooit meer uit wilde doen. Het beste kun je dit testen voordat je op fietsvakantie gaat. (En mocht je schuurplekjes krijgen, dan kreeg ik van een ervaren fietser de tip om Compeed mee te nemen om die af te plakken.)
- Zonnebrand en/of regenkleding: Tsjechië heeft een landklimaat en het kan er flink warm worden in de zomer. Ik had het gevoel dat ik met mijn Nederlandse melkflessenbenen zo de Tsjechische zomer in stapte, dus ik heb me flink moeten insmeren om niet te verbranden. Maar natuurlijk kan het ook regenen in Tsjechië, dus regenkleding kan ook van pas komen.
- Genoeg schone kleren: reken maar dat je na een dag fietsen stoffig bent (en bij regen waarschijnlijk modderig). Daarnaast zaten er toen ik in Tsjechië was heel veel pollen in de lucht, die echt overal een laagje achterlieten. Combineer dat met zonnebrandcrème en transpiratie en je bent aan het einde van de dag echt vies. Oh ja, ook handig tegen stof/pollen/vliegjes: een zonnebril.
- Een waterfles, die je onderweg steeds weer bij kunt vullen bij accommodaties en restaurants.
Meer over fietsen in Tsjechië
- Meer over fietsen in Tsjechië vind je op de website van het Tsjechische verkeersbureau (Visit Czech Republic). Je kunt daar ook een fietskaart met alle langeafstandsroutes downloaden. Of stuur een mailtje naar amsterdam@czechtourism.com om een gratis informatiepakket met fietskaarten van Tsjechië en de Elberoute aan te vragen.
- Ook op de website Cyclists Welcome vind je veel handige informatie.
- Informatie over bezienswaardigheden onderweg vind je op de websites van Centraal-Bohemen (Střední Čechy) en Brána do Čech.
- Hier vind je nog meer actieve vakanties in Tsjechië, waaronder meer fietsvakanties, maar ook reizen met stoere activiteiten voor het hele gezin.
In deze video zie je meer van mijn fietsvakantie in Tsjechië. Als je het leuk vindt om video’s over Tsjechië te zien, kun je je abonneren zodat je er nooit meer eentje mist.
Ben je ook een vakantie in Tsjechië aan het plannen? Dan kan deze reisgids Tsjechië heel handig zijn.
Let op: tot 16 februari 2025 krijg je bij Fox Reizen flinke kortingen op rondreizen door Europa. Je vindt deze actie hier op de website van Fox Reizen.




Ik werd uitgenodigd om deze fietsreis te maken voor Stralend Tsjechië.
Deze blogpost kan affiliatelinks bevatten. Als jij via zo’n link iets koopt of boekt, krijg ik een kleine vergoeding. Dit gebeurt anoniem en kost jou niets extra’s. Samenwerkingen en affiliatelinks stellen mij in staat om deze website te onderhouden en jou van informatie te blijven voorzien. Meer hierover lees je in mijn disclaimer/privacyverklaring.